lipca 13, 2020

Kryminał | Jedna krew, Stefan Darda

Kryminał | Jedna krew, Stefan Darda



Być może dopiero stojąc u progu śmierci, potrafimy docenić swoje nawet najbardziej mdłe i nieciekawe życie.


Wieńczysław Pskit, główny bohater, mężczyzna w średnim wieku mieszkający z matką w Ustrzykach Dolnych, kawaler. W roku 1984 w małej bieszczadzkiej wiosce Nowa Żrenica ginie Nika, a właściwie Monika, najbliższa osoba głównego bohatera i jednocześnie jego kuzynka. Zostaje potrącona przez samochód. Wieńczyk jako nastolatek przechodzi załamanie, gdyż jego ukochana siostra, jego wzór i ideał nagle znika, i już nie powróci. Sprawa śmierci młodej dziewczyny wstrząsa całą wsią i każdy się zastanawia, jak to się stało. 

Na jej pogrzeb przybywają tłumy. Niespodziewanie Wieńczyk czuje nieprzemożoną chęć położenia się obok siostry w trumnie i o dziwo to robi. Ma wrażenie, ze Nika się budzi i patrzy na niego. Nie wie jednak czy to jawa czy sen i jego marzenie. We wsi nagle robi się dziwnie, a jego rodzice coraz rzadziej odwiedzają swoją dawną wieś. 

Tymczasem współcześnie mężczyzna nie potrafi nadal się pozbierać po śmierci ukochanej kuzynki, która 25 lat temu zginęła śmiercią tragiczną. Jego rodzice próbują wielu sposobów, aby pomóc synowi lecz ich starania odbijają się od jego muru. Jednocześnie nadal dręczy go pytanie, które zadawał sobie wiele lat temu, a mianowicie czy Nika naprawdę spojrzała na niego w trumnie, czy to było złudzenie? Postanawia rozwiązać tą zagadkę, ale czy mu się uda? Co wydarzyło się 25 lat temu w Nowej Żrenicy? Jak teraz wygląda wieś?

Jedna krew Stefana Dardy to moje pierwsze i z pewnością nieostatnie spotkanie z twórczością tego polskiego autora. Fabuła książki jest prowadzona dwutorowo, gdyż za pomocą retrospekcji dowiadujemy się co się działo 25 lat wcześniej, a jednocześnie śledzimy losy Wieńczysława Pskita. Narracja jest pierwszoosobowa, co niezbyt mi odpowiadało, gdyż zazwyczaj ciężko mi się czyta takie książki. Akcja książki jest dynamiczna choć zdarzają się dłuższe przestoje, co potrafi wybić z rytmu czytania. Oprócz narracji pierwszoosobowej przeszkadzały mi skoki czasowe, bo bywały momenty kiedy gubiłam się w akcji.
Główny bohater to bardzo specyficzna postać, którą średnio polubiłam. Jest dość mdły, a jednocześnie odniosłam wrażenie, że jest bardzo niezaradny życiowo. Ma około 40 lat i nadal mieszka z matką, która robi za niego wszystko. Nie ma żadnych ambicji, ponieważ gdy zaproponowano mu awans na stacji benzynowej, na której pracuje, zrezygnował z niego i wolał zostać zwykłym szarym pracownikiem. Mężczyzna bez wyrazu, który dość często mnie irytował.

Czy polecam? Tak. Dlaczego? Choć jest kilka aspektów, które mi przeszkadzały to Stefan Darda stworzył niesamowity klimat w tej książce. Jedna krew jest pełna niedopowiedzeń, starych tajemnic, które nikt nie chce ujawniać, a odpowiedzi znają tylko najstarsi, którzy wolą o tym nie mówić. Wydaje mi się, że jest to ogromna zaleta tej książki. 



Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu.


★★★

Jedna krew, Stefan Darda | wydawnictwo Videograf 2020 | 416 str.

lipca 10, 2020

Młodzieżowa | Orkan. Depresja, Ewa Nowak

Młodzieżowa | Orkan. Depresja, Ewa Nowak


(...) człowiek poznaje sam siebie tylko wtedy , kiedy musi zrobić coś dla siebie trudnego.

Borys Orkan to szesnastoletni tytułowy bohater, który cierpi na depresję. Chłopak ma zgraną paczkę przyjaciół, z którymi spędza wiele czasu. Ma również swoją najlepsza przyjaciółkę Osę, którą darzy ogromną sympatią. 

Pewnego dnia do ich paczki dołącza Loko, który niesamowicie irytuje nastolatka. Jest pewny siebie, ma bogatych rodziców oraz podoba się dziewczynom. Jednocześnie u młodszego brata jednego z kumpli z paczki zostaje zdiagnozowana depresja. Cała ekipa postanawia pomóc rodzinie przyjaciela w opiece nad chorym, gdyż ten nie może zostać sam nawet na chwilę, gdyż ma myśli samobójcze i okalecza się. 
Borys się buntuje i postanawia nie brać udziału w tej akcji. Jednocześnie sam boryka się ze swoimi demonami. Jego życie powoli, krok po kroku zaczyna się zmieniać. Widzi coraz częściej świat w ciemnych barwach, lecz sam nie zdaje się sobie z tego sprawy. 

Tak na prawdę Borys jest otoczony rodziną, przyjaciółmi i miłością wieloletniej przyjaciółki, lecz we wszystkich widzi wrogów. Odnosi wrażenie, że wszyscy się z niego śmieją i szydzą. Powoli odwraca się od wszystkich. W wyniku pewnego zdarzenia ląduje na oddziale psychiatrycznym, gdzie poznaje toksycznego Miszę. Ich znajomość jest burzliwa i negatywna w skutkach. 
Czy Borys odnajdzie spokój w życiu? Czy poukłada swoje sprawy prywatne? Co z jego zdrowiem? Jak skończy się znajomość z Miszą?

Orkan. Depresja Ewy Nowak to moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki. Pierwsze wspominam bardzo dobrze, choć było to wiele lat temu. Tym razem autorka porusza ciężką tematykę, która odnoszę wrażenie, jest często pomijana w społeczeństwie nastolatków. Jest to jednak bardzo poważny problem, który dotyka coraz większą liczbę nastolatków. Depresja to poważna choroba, której nie należy lekceważyć. 

Sam pomysł na książkę bardzo mi się spodobał. Z wykonaniem moim zdaniem było różnie. Bywały fragmenty, które nie pozwalały mi się oderwać od książki, jednakże był też takie, w większość, które mnie nudziły i odniosłam wrażenie, że były niepotrzebnie przeciągnięte. Główny bohater, Borys, jest osobą chwiejną, niestabilną emocjonalnie, co w przypadku jego choroby jest normalne. Bardzo irytowała mnie natomiast postawa jego rodziców, jak i przyjaciół, którzy mieli bezpośredni kontakt z osobą chorą na depresję i nie zauważyli nic niepokojącego w zachowaniu Borysa i nie zareagowali. To według mnie jest ogromny minus, gdyż według mnie powinni oni mieć wyczulone zmysły na takie sytuacje.

Reasumując, czy polecam. Nie wiem. Książka zdecydowanie porusza bardzo ważną kwestię, jaką jest depresja i każdy z nas powinien być wyczulony na pewne zachowania ludzi, gdyż czasami przypadkowo możemy komuś uratować życie. Chyba tylko dlatego warto zapoznać się z tym tytułem, aby przeczytać, jakie mogą być objawy tej choroby. 





Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu.

★★★★☆☆

Orkan. Depresja, Ewa Nowak | wydawnictwo Egmont 2020 | 336 str.


lipca 07, 2020

Thriller | Psychopata, Klaudia Muniak

Thriller | Psychopata, Klaudia Muniak


Czuję ciepło jego skóry. Wyczuwam puls, przepływającą w żyłach życiodajną krew. Wyobrażam sobie, że podobnie jak ona przez tchawicę przepływa potrzebne do życia powietrze, i paraliżuje mnie strach przed ostatecznym wzięciem sprawy w swoje ręce. 


Maja Lipska to pracownica ośrodka badawczo-naukowego pod Krakowem. Jest to bardzo nowoczesny kompleks, w którym przeprowadzana są aktualnie badania nad nowotworami mózgu, które są jednym z najgorszych i najtrudniejszych do wyleczenia odłamów tej choroby. 

Główna bohaterka podporządkowuje tym badaniom całe swoje życie, gdyż wie, że jak tylko uda im się osiągnąć pozytywne rezultaty, będzie to ogromny sukces w jej karierze zawodowej. 
W między czasie jej bierze udział również w różnych konferencjach i sympozjach. Po jednym z takich wydarzeń zostaje na bankiecie, na którym planuje się zrelaksować. Po kilku kolejkach bawi się naprawdę dobrze, aż nagle trach! Budzi się dwa dni po bankiecie na ławce w parku. Nie wie, jak się tu znalazła. Nie pamięta nic od połowy bankietu. Na dodatek jest w szoku, gdyż nigdy nic się jej podobnego nie zdarzyło. 

W tym samym czasie jej bliscy odchodzą od zmysłów. Jej chłopak, Olek, który jest policjantem robi jej karczemną awanturę. Jej przyjaciółka Lilka, która była z nią na bankiecie, nie wie co się wydarzyło. Maja postanawia puścić to w niepamięć.

W tym samym czasie w Krakowie panuje morderca, który brutalnie morduje kobiety. Olek jest policjantem, który pracuje nad ta sprawą i bardzo martwi się o bezpieczeństwo swojej ukochanej. 
I jego obawy są słuszne, gdyż pewnego dnia ciało kolejnej ofiary zostaje znalezione na terenie ośrodka, w którym pracuje Maja. Jednocześnie podejrzenia padają na dobrego kolegę z pracy głównej bohaterki, w które oczywiście ona nie jest w stanie uwierzyć. 

W pewnym momencie Robert, podejrzany, zaczyna snuć niesamowite teorie spiskowe odnoście ośrodka badawczego. W tym czasie Maja zauważa u siebie dziwne zachowanie. Nie obawia się mordercy, a wręcz myśli o śmierci i krwi budzi w niej niezdrowe podniecenie. Próbując dociec dlaczego coś takiego się z nią dzieje, nakręca spirale niewiarygodnych zdarzeń i pomysłów. 
Czy ktoś uwierzy jej i Robertowi? Co się stało z Maja po bankiecie? Czy uda jej się rozwiązać zagadkę?

Psychopata Klaudii Muniak to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej polskiej autorki. Psychopata to thriller medyczny, czyli jest to gatunek, który bardzo lubię. Fabuła powieści jest bardzo dobrze poprowadzona choć nie jest łatwa. Zdecydowanie czytanie wymaga w pewnych momentach skupienia, gdyż chwila nieuwagi i trzeba przeczytać jeszcze raz dany fragment. Lubię jak czasami książka wymaga czegoś więcej od czytelnika. Jednakże odniosłam wrażenie, że powieść fragmentami bywa chaotyczna, co utrudniało czytanie. Akcja jest dynamiczna, a chwile spokoju pozwalają czytelnikowi na chwile oddechu. Bohaterowie są dobrze wykreowani choć niektórym brakuje trochę autentyczności. Główna bohaterka bywa momentami irytująca, co sprawiało, że czasami musiałam odłożyć książkę. 

Reasumując, Psychopata to dobra książka, ale niestety nie powala na kolana. Fragmenty chaotyczne czasami utrudniają czytanie, ale w ogólnym rozrachunku jest dobrze. Czy sięgnę po kolejne książki Klaudii Muniak? Z pewnością. 





Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu.


★★

Psychopata, Klaudia Muniak | wydawnictwo Kobiece 2020 | 304 str.

lipca 02, 2020

Romans | Droga do ciebie, Kandi Steiner

Romans | Droga do ciebie, Kandi Steiner



- Nie da się mieć jednej ulubionej książki. To tak, jakbym cię spytała o twoją ulubioną rękę.

Cooper to dziewczyna, która dostała od losu wiele złego, a bardzo mało dobrego. Jednakże jest nastawiona pozytywnie do życia. Tak na prawdę niewiele jej do szczęścia potrzeba: joga, książki i suczka Kalo. 

Dziewczyna pracuje w Mobile w barze, jako kelnerka, gdyż jej rodzice nie interesują się nią. Stop! Interesują się tylko wtedy, gdy potrzebują pieniądze. Otwarcie powiedzieli, że jest ona ich największym życiowym błędem i żałują, że się urodziła. Słodko, prawda?
Cooper od zawsze była zdana sama na siebie. Na dodatek we wczesnej młodości w wyniku nieszczęśliwego wypadku straciła nogę. Po chwili załamania wzięła się w garść, a także powiedziała sobie, że się nie podda i będzie walczyć. 

Jej przyjaciółką jest o wiele starsza koleżanka z pracy Tammy oraz Lily. Bez nich dziewczyna nie dałaby sobie rady w życiu. To one wiele razy ratowały ją z opresji i podnosiły na duchu. W nich zawsze mogła znaleźć oparcie i usłyszeć dobre słowo. 

Pewnego gorącego dnia, gdy Cooper jak zwykle była w pracy zdarzyła się rzecz niespotykana. Pewien nieznajomy, dość elegancki, przystojny i na oko bogaty, zaczepił dziewczynę zadając jej jedno pytanie: "Co panią uszczęśliwia?". Pytanie to zaskoczyło Cooper. Zdumiona nie wiedziała, co odpowiedzieć. Przez jej głowę przeleciało milion myśli. Po krótkiej wymianie zdań Emery po raz kolejny wprowadził w osłupienie biedną dziewczynę. Zaproponował jej podróż w nieznane z nieznanym. Cooper oczywiście odmówiła, lecz na straży jej szczęścia stanęła Tammy namawiając dziewczynę na wyjazd. 
Główna bohaterka od wielu lat marzyła o wyjeździe do Waszyngtonu na wymarzone studia. Aktualnie czekała na list potwierdzający jej przyjęcie.

Cooper wie, że to szaleństwo, ale zgadza się na tą podróż. Sama nie wie, co nią kierowało, ale wsiadła do samochodu Emery'ego i spakowała swoje rzeczy. Ruszyli w podróż w nieznane. Nie znają się, nie wiedzą co ich spotka na drodze. Droga będzie długa, pełna zwrotów akcji i różnych wypadków. 
Jak przebiegnie ich wspólna podróż? Co się wydarzy w jej trakcie? Czy bohaterowie się poznają?

Droga do Ciebie to obyczajowa książka o młodych ludziach, którzy szukają drogi dla siebie. Każde  z nich ma swój bagaż doświadczeń, ale taka konfrontacja może być wybuchowa. Obydwojga życie nie oszczędzało, dało im w kość, ale jedno z nich radzi sobie o wiele lepiej od drugiego. 
Fabuła jest ciekawie skonstruowana. Autorka wplata pomiędzy narrację trzecioosobową, przedstawioną z perspektywy Cooper, również fragmenty pamiętnika Emery'ego. Pozwala to wczuć się w jego sytuację i dowiedzieć się co myśli. Akcja książki jest zmienna, co jest plusem tej książki. 
Główni bohaterowie to zagubieni i doświadczeni przez życie młodzi ludzie. Kandi Steiner dobrze wykreowała ich postacie. 

Reasumując, Droga do Ciebie to powieść obyczajowa z wątkiem romantycznym, którą warto przeczytać. Bohaterowie, którzy nie mieli lekko w życiu, a próbują walczyć o swoje. 



Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu.

★★★

Droga do Ciebie, Kandi Steiner | wydawnictwo Kobiece 2020 | 360 str.

 
Copyright © Recensione libretto , Blogger