Czuję ciepło jego skóry. Wyczuwam puls, przepływającą w żyłach życiodajną krew. Wyobrażam sobie, że podobnie jak ona przez tchawicę przepływa potrzebne do życia powietrze, i paraliżuje mnie strach przed ostatecznym wzięciem sprawy w swoje ręce.
Maja Lipska to pracownica ośrodka badawczo-naukowego pod Krakowem. Jest to bardzo nowoczesny kompleks, w którym przeprowadzana są aktualnie badania nad nowotworami mózgu, które są jednym z najgorszych i najtrudniejszych do wyleczenia odłamów tej choroby.
Główna bohaterka podporządkowuje tym badaniom całe swoje życie, gdyż wie, że jak tylko uda im się osiągnąć pozytywne rezultaty, będzie to ogromny sukces w jej karierze zawodowej.
W między czasie jej bierze udział również w różnych konferencjach i sympozjach. Po jednym z takich wydarzeń zostaje na bankiecie, na którym planuje się zrelaksować. Po kilku kolejkach bawi się naprawdę dobrze, aż nagle trach! Budzi się dwa dni po bankiecie na ławce w parku. Nie wie, jak się tu znalazła. Nie pamięta nic od połowy bankietu. Na dodatek jest w szoku, gdyż nigdy nic się jej podobnego nie zdarzyło.
W tym samym czasie jej bliscy odchodzą od zmysłów. Jej chłopak, Olek, który jest policjantem robi jej karczemną awanturę. Jej przyjaciółka Lilka, która była z nią na bankiecie, nie wie co się wydarzyło. Maja postanawia puścić to w niepamięć.
W tym samym czasie w Krakowie panuje morderca, który brutalnie morduje kobiety. Olek jest policjantem, który pracuje nad ta sprawą i bardzo martwi się o bezpieczeństwo swojej ukochanej.
I jego obawy są słuszne, gdyż pewnego dnia ciało kolejnej ofiary zostaje znalezione na terenie ośrodka, w którym pracuje Maja. Jednocześnie podejrzenia padają na dobrego kolegę z pracy głównej bohaterki, w które oczywiście ona nie jest w stanie uwierzyć.
W pewnym momencie Robert, podejrzany, zaczyna snuć niesamowite teorie spiskowe odnoście ośrodka badawczego. W tym czasie Maja zauważa u siebie dziwne zachowanie. Nie obawia się mordercy, a wręcz myśli o śmierci i krwi budzi w niej niezdrowe podniecenie. Próbując dociec dlaczego coś takiego się z nią dzieje, nakręca spirale niewiarygodnych zdarzeń i pomysłów.
Czy ktoś uwierzy jej i Robertowi? Co się stało z Maja po bankiecie? Czy uda jej się rozwiązać zagadkę?
Psychopata Klaudii Muniak to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej polskiej autorki. Psychopata to thriller medyczny, czyli jest to gatunek, który bardzo lubię. Fabuła powieści jest bardzo dobrze poprowadzona choć nie jest łatwa. Zdecydowanie czytanie wymaga w pewnych momentach skupienia, gdyż chwila nieuwagi i trzeba przeczytać jeszcze raz dany fragment. Lubię jak czasami książka wymaga czegoś więcej od czytelnika. Jednakże odniosłam wrażenie, że powieść fragmentami bywa chaotyczna, co utrudniało czytanie. Akcja jest dynamiczna, a chwile spokoju pozwalają czytelnikowi na chwile oddechu. Bohaterowie są dobrze wykreowani choć niektórym brakuje trochę autentyczności. Główna bohaterka bywa momentami irytująca, co sprawiało, że czasami musiałam odłożyć książkę.
Reasumując, Psychopata to dobra książka, ale niestety nie powala na kolana. Fragmenty chaotyczne czasami utrudniają czytanie, ale w ogólnym rozrachunku jest dobrze. Czy sięgnę po kolejne książki Klaudii Muniak? Z pewnością.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu.
★★★★★★☆☆☆☆
Psychopata, Klaudia Muniak | wydawnictwo Kobiece 2020 | 304 str.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz